پايتون يا جاوا: تفاوت‌هاي ساختاري پايتون و جاوا

يك كدام از خصوصيت‌هاي مؤثر در گزينش پايتون يا اين كه طراحي سايت در مشهد جاوا براي يوزرها، به ويژه يوزرها مبتدي و تازه كار، سهل بودن يادگيري ساختار اپليكيشن‌نويسي در‌اين دو گويش ميباشد. هر چقدر ساختار يك گويش اپليكيشن‌نويسي و قواعد دستوري به لهجه طبيعي مجاورت‌خيس باشند، يادگيري آن براي نرم افزار‌نويسان تازه كار معمولي‌خيس خواهد بود و گزينش دربين پايتون يا اين كه جاوا را براي آ‌ن‌ها سهل وآسان‌خيس خواهد كرد. درين قسمت، خصوصيت‌هاي ساختاري دو گويش پايتون و جاوا نظير خصوصيت‌هاي مربوط به قواعد دستوري با يكديگر مقايسه مي گردند.
مقايسه قواعد دستوري پايتون و جاواهمان طور كه تا قبل از اين نيز اشاره شد، گويش اپ‌نويسي پايتون، يك گويش اپليكيشن‌نويسي با نوع‌هاي داده‌اي پويا ميباشد. به عبارت ديگر، نوع داده‌اي متغيرها در طي انجام، به صورت اتومات، بوسيله مفسر معلوم ميگردند. بدين ترتيب هنگامي كه نرم‌افزار‌نويسان، به ويژه نرم‌افزار‌نويسان مبتدي و تازه كار، در اكنون كد نويسي به گويش پايتون ميباشند، نيازي به تمجيد نوع داده‌اي براي متغيرهاي تعريف‌و‌تمجيد گرديده در نرم افزار ندارد. مفسر گويش نرم‌افزار‌نويسي پايتون به صورت اتومات نوع داده‌اي متغيرها را استنتاج مي‌نمايد و ياد لازم براي ذخيره‌سازي مقادير و يا اين كه داده‌هاي جانور در متغيرها، در طول جاري ساختن به آنها تخصيص داده گردد. اينگونه خصوصيت مهمي در گويش اپ‌نويسي پايتون سبب ساز ميگردد تا قواعد دستوري آن شباهت متعددي به لهجه انگليسي داشته باشد.
علاوه بر اين، لهجه اپليكيشن‌نويسي پايتون از «آكولادهاي» (Braces) محدود كننده براي معين كردن بالاك‎‌هاي دستوري به كارگيري نمي‌نمايد. همينطور، گويش پايتون در ساختاربندي قواعد دستوري، از «ضوابط تورفتگي‌» (Indentation Rules) تاسي مي‌نمايد (دقيقا مانند تايپ كردن «شبه‌كد» (Pseudocode) هنگام معرفي الگوريتم‌ها در مقاله ها يا اين كه هنگام كد‌ نويسي در ديگر گويش‌هاي نرم‌افزار‌نويسي براي خواناتر كردن بلاك‌هاي دستوري). از مقررات تورفتگي، براي نشان‌گذاري بلاك‌هاي دستوري در گويش نرم افزار‌نويسي پايتون استعمال ميشود. اينگونه خصوصيت مهمي در گويش نرم افزار‌نويسي پايتون، منجر خوانايي بهتر كدهاي مندرج بدين لهجه مي شود و يادگيري آن را براي نرم‌افزار‌نويسان (مبتدي و تازه كار) ريلكس‌خيس مي‌نمايد.
در قطعه كد پايين، قواعد دستوري متناظر با تعريف و تمجيد يك كلاس بي آلايش در لهجه پايتون اكران داده گرديده‌است. در‌اين قطعه كد، كلاسي به اسم Fruit تعريف و تمجيد گرديده است. در‌اين كلاس، «تابع آفريننده» (Constructor) براي مقداردهي متغيرهاي تعريف‌و‌تمجيد گرديده در كلاس به كارگيري ميگردد. تابع آفريننده، تابع خاصي ميباشد كه در هنگام ايجاد «شي ءها» (Objects) تازه از كلاس (Fruit) ايفا ميشود و معمولا براي مقداردهي نخستين متغيرهاي شي ها گزينه به كار گيري قرار ميگيرد. همينطور در‌اين كلاس، دو تابع معمولي نيز تعريف‌و‌تمجيد گرديده‌اند كه صرفا قابليت و امكان آن‌هاي چاپ خصوصيت‌هاي شي ها تمجيد گرديده از كلاس Fruit ميباشد.